พรางตัวเองในแสงนีออนสีแดงอ่อน

ไม่ให้ใครได้เห็นว่าฉันยังอาวรณ์

ให้เสียงฝนที่ร่ำร้องกลบเรื่องราวของวันก่อน

ให้ไอละอองเจือจางอดีตของเราเมื่อวาน

ก็เพราะเธอ เป็นดวงไฟทำให้ฉันหลอมละลาย

ก็เพราะเธอ ยังวนเวียนให้ใจต้องหวั่นไหว

ให้ฉันต้องทำยังไงที่จะลืมเธอทั้งทั้งที่ใจยังคงรักอยู่

แม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยรอยช้ำเพราะในใจเธอไม่มีฉันอยู่

ให้ฟ้าดินนี้สลายก็ยังคงมีภาพเธอไม่เคยเลือนลางจางหาย

ปิดไฟลบเธอยังไง ก็ยังเหมือนว่าเธอไม่เคยจากไปจากใจฉัน

จมตัวเองในคลื่นน้ำตาสีฟ้าอ่อน

นอนฟังเสียงหัวใจสลายแตกร้าวรอน

เหมือนคลื่นยักษ์คอยซัดพัดพาไร้ทางออก

ปล่อยน้ำตาให้มันไหลละลายไปกับความเยียบเย็น

ให้ฉันต้องทำยังไงที่จะลืมเธอทั้งทั้งที่ใจยังคงรักอยู่

แม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยรอยช้ำเพราะในใจเธอไม่มีฉันอยู่

ให้ฟ้าดินนี้สลายก็ยังคงมีภาพเธอไม่เคยเลือนลางจางหาย

ปิดไฟลบเธอยังไง ก็ยังเหมือนว่าเธอไม่เคยจากไป

ให้ฉันต้องทำยังไงที่จะลืมเธอทั้งทั้งที่ใจยังคงรักอยู่

แม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยรอยช้ำเพราะในใจเธอไม่มีฉันอยู่

ให้ฟ้าดินนี้สลายก็ยังคงมีภาพเธอไม่เคยเลือนลางจางหาย

ปิดไฟลบเธอยังไง ก็ยังเหมือนว่าเธอไม่เคยจากไปจากใจฉัน